यतीरुप दत्तात्रया दंडधारी ।
पर्दी पादुका शोभती सौख्यकारी ॥
दयासिंधु ज्याची पदें दुःखहारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी॥१ ॥
पदें पुष्करा लाजवीती जयाची ।
मुखाच्या प्रभे चंद्र मोहनि याची ॥
घडो वास येथें सदा निर्विकारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२ ॥
सुनीटा असती पोटऱ्या गुल्फ जानू ।
कटिं मौंज कौणेन ते काय वानूं ।
गळां मालिका ब्रह्मसूत्रासि धारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥३ ॥
गळां वासुकीभूषणे झंडमाळा ।
टिळा कस्तुरी केशरी गंध भाळा ॥
जयाची प्रभा कोटिसूर्यासी हारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥४ ॥
जटाभार माथां प्रभा कुंडलांची ।
त्यास्य भुजा शास्त्र सायूध साची ॥
त्रिशूळ माळादिक छाटिधारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥५ ॥
कली पातका पातका वाढवाया ।
तयाने जनां मोहिले गाढ वायां ।
जी अवतरे दुःखहारा असुरारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥६ ॥
अनूसया सत्त्व हरावयासी ।
त्रिमूर्ति जातां करि बाळ त्यांसी ।
निजे पालखी सर्वदा सौख्यकारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥७ ॥
प्रसिद्ध असती क्षेत्रतीर्थे तयांचा ।
कली पातलया जाहला लोप साचा ।।
करी तत्प्रसिद्धी मिर्षे ब्रह्मचारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥८ ॥
मुखें वेद नीचाचिया बोलवीले ।
श्रिशैल्या क्षणे तंतुकालागि नेलें ।
सुदेही करी विप्रकुष्टा निवारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी॥९॥
दरिद्रं बहु कष्टला विप्र त्यासी ।
क्षणे द्रव्य देऊनि संतोषवीसी ।
दिला पुत्र वंध्या असुनी वृद्ध नारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१० ॥
मनी इच्छि विप्रैक व्हाया अन्नदान ।
असें जाणुनी कौतुका दावि पूर्ण ।
करी तृप्त लेशान्निं जो वर्ण चारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥११ ॥
विलोकूनिया शूद्रभक्ती मनी ती ।
कृपें दीधले पीक अत्यंत शेती ।
करी काशियात्रा कुमारा अधारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१२ ॥
नृपस्थानि रंकासही स्थापियेलें ।
मदें व्यापिले विप्र निर्गर्व केले ॥
कृपादृष्टिनें स्फोटकातें निवारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१२ ॥
द्विजाच्या घरी घेवडा वेल ज्याने ।
मुळापासुनी तोडिला तो तयाने ।
दिली संतती संपदा दुःखहारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१४ ॥
शुष्कासुनी काष्ठही वृक्ष केला ।
गतप्राण तो पुत्र सजीव केला ॥
औदुंबरी आवडे वास भारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१५।।
त्रिलोकीं अशी कीर्ति केली अगण्य ।
अगम्यागमा ख्यातिही ज्याची धन्य ।
स्मरे भक्तिनें तद्धवदुःखहारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१६ ॥
अनंतावधी जाहले अवतार ।
परी श्रीगुरुदत्त सर्वात थोर ।।
त्वरें कामना कामिकां पूर्णहारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१७ ॥
ते तीर्थ दाने जपादी करीती ।
स्वहीतार्थ ते दैवताला स्तवीती ।
परी केलिं कर्मे वृथा होति सारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१८ ॥
सदा आससी दत्त सर्वार्थकामा ।
त्वरें भेटसी टाकुनी सर्व कामा ।।
मना माझिया आवरी दैन्यहारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥१ ९ ॥
मी आवडी गायनाची प्रभुला ।
करी सुस्वरें नित्य जो गायनाला ॥
तयाच्या त्वरें संकटातें निवारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२० ॥
असे क्षेत्र काशी शिवाची पुरी ते ।
प्रभार्ती करी स्नान गंगातिरी ते ॥
करी कर्विरी अन्हिं भिक्षार्थ फेरी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२१ ॥
निशी जाय निद्रार्थ मातापुरासी ।
सवें कामधेनू वसे तेजरासी ॥
तसे श्वानरुपी सवें वेद चारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२२ ॥
जनां मुक्तिचा मार्ग दावावयासी ।
कळाया स्वरूपप्रचीती तयांसी।।
तार त्रिलोकी करी जो निमीषाधि फेरी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२३ ॥
असें रूप ठावें तुझे असतांना ।
वृथा हिंडलो दैवते तीर्थ नाना ।।
परी शेवटी पार्थि आलो भवारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२४ ॥
जधी जन्मलों नेणुं दुःखा सुखाला ।
अयुर्दाय अज्ञानिं तो व्यर्थ गेला ।।
कळू लागतां खेळलों खेळ भारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२५ ॥
तृतीयांश आयुष्य ऐसेंचि गेले ।
परी नाहिं त्वन्नाम मी आठवीलें ।
अतां यौवन प्राप्त झालें अपारीं ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२६ ॥
परद्रव्य कांता पराची पहातां ।
स्मरादी रिपू ओढिती मानसाऽतां ॥
कसा ध्याउं तूतें मधूकैटभारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२७ ॥
पुढे वृद्धता प्राप्त होईल वाटे ।
तिच्या यातना देखतां चित्त फाटे ।
कर्धी भेटसी केविं हो चक्रधारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२८ ॥
आयुष्यार्ध निद्रार्णवामाजि गेलें ।
पणा तीन शेषांत ते जाण केले ।
तयांनी मना गोविलें दुःखभारी ।
रात तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥२९ ॥
अशा घोर मायासमुद्रा पहातां ।
भिवोनी पर्दी पातलों तुमच्याऽतां ॥
तरी क्लेश चिंतादि दःखासि हारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥३० ॥
त्यजा मत्त पाखंद तें सज्जना हो ।
धरा मानसी भक्ति निष्ठा दृढा हो ।
भवांबूधिच्या नेइ तो पैलतीरीं ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥३१ ॥
स्वतां घेतला दाखला सद्गुरूंचा ।
तसा घेति ते आणि घेतील साचा ॥
मनःकामना होतसे पूर्ण सारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥३२ ॥
करी पाठ जो का स्तुती ही त्रिकाळा ।
तयाच्या प्रतापें पडे भीति काळा ।।
गुरु सर्वदारिद्रय दुःखा निवारी ।
तुम्हांवीण दत्ता मला कोण तारी ॥३३ ॥
