विपुल दयाघन गर्जे तव हृदयांबर श्रीरेणुके वो ।
पळभर नरमोराची करुणा वाणी ही आईके ।। धृ .।।
श्रमलीस खेळुनी नाचूनी गोंधळ घालूनि ब्रह्मांगणी वो ।
निजलिस कशी दीनाची चिंता सोडुनी अंतःकरणी वो |
उठ लवकर जगदंबे त्र्यैलोक्याची तू स्वामिनी वो ।
विधी हरी हर अज्ञानी पूर्ण ज्ञानी तू शहाणी वो ।
समर्थ परमेश्वरी तू अनंत ब्रह्मांड नायिके वो || १ ||
पळभर ।। धृ .।।
शरणागत मी आलो परि बहू चुकलो बहु बोलावया वो |
तुज जननीचे नाते लाज न वाटे लावावया वो |
परि तूं दिनांची जननी अनाथांची तुज बहु दया वो ।
हे श्रुति सत्य की असत्य अनुभव आलो मी पहावया वो |
कळेल तैसी करी परि निज ब्रीद रक्षी मम पालिके वो || २ ||
पळभर ।। धृ .।।
भवगदे पिडलो भारी मजला दुःख हे सोसेना वो |
अजुनी अंबे तुजला माझी करुणा का येईना वो |
तारी अथवा मारी धरिले चरण मी सोडीना वो |
कृपा केलियावाचुनी विन्मुख परतुनी मी जाईना वो |
तुजवीन जगी कोणाचे वद पद प्रार्थावे अंबीके वो || ३ ||
पळभर ।। धृ .।।
ऐकूनी करुणा वाणी ह्दयी सप्रेम द्रवली हो ।
प्रसनमुख जगदंबा अंबा प्रसन्न जाहली हो ।
अजरामर वर द्याया प्रगटुनी पुढे उभी राहिली हो ।
भक्तांकित अभिमानी विष्णुदासाची माऊली हो ।
जी निज इच्छा मात्रे सुत्रे हालवी कवतुके हो || ४ ||
पळभर ।। धृ .।।