आरती सप्रेम जय जय विठ्ठल परब्रम्ह ।
भक्त संकटी नाना स्वरूपी स्थापिसी स्वधर्म || १ ||
अंनऋषिकारणे गर्भवास सोशीसी ।
वेद नेले चोरूनि ब्रम्हा आणुनिया देसी ।
मत्सरूपी नारायण सप्तही सागर धुंडीसी ।
हस्त लागता तुझा शंरवासुरा वर देसी आरती ॥२ ॥
रसातळासी जाता पृथ्वी पाठीवर घेसी ।
परोपकारासाठी देवा कासव झालासी ।
दाढे धरूनी पृथ्वी नेता वराहरूप होसी ।
प्रल्हादा कारणे नरहरि स्तंभी गुरगुरसी आरती ॥३।।
पाचवे अवतार बळीच्या व्दाराला जासी ।
भिक्षे स्थळ मागुनी बळीला पाताळा नेसी ।
सर्व समर्पण केले म्हणुनी प्रसन्न त्या होसी ।
वामनरूप धरूनी बळीच्या व्दारी तिष्ठसी || ४ ||
सहस्त्रार्जुन मातला जमदग्नीचा वध केला |
कष्टी ते रेणूका म्हणुनी सहस्त्रार्जुन वधीला |
नि : क्षत्री पृथ्वी दान दिधली विप्राला ।
सहावा अवतार परशुराम प्रगटला || 5 ||
मातला रावण सर्वा उपद्रव केला ।
तेहतीस कोटी देव बंदी हरले सीतेला ।
पितृवचनासाठी राने वनवास केला ।
मिळोनी वानरसेना राजाराज प्रगटला आरती || ६ ||
देवकी वसुदेव बंदी मोचन त्वा केले ।
नंदाघरी जावूनी निजसुख गोकुळा दिधळे ।
गोरस चोरी करता नवलक्ष गोपाळ मिळविळे ।
गोपिकांचे प्रेम देखुनी श्रीकृष्ण भुलले ॥७ ॥
बौदध कलंकी कलयुगी झाला अधर्म हा अवघा ।
सोडून दिधळा धर्म म्हणुनी न दिरासी देवा ।
ग्लेंच्छमर्दन करीसी म्हणुनी कलंकी केशवा ।
बहिरवी जान्हवी निज सुखनंदाची सेवा आरती || ८ ||